Çocuğunuzun başarısızlıklarını vurgulayarak ondan başarılı olmasını beklemeyin, beklentiniz çocuğunuzu hem yetersiz ve kaygılı hissettirir hem de başarısız biri olduğu düşüncesini güçlendirir. 

 

Olumsuzlukları vurgulamanız çocuğunuzun hatalardan ders çıkarması için başvurduğunuz bir yol gibi görünse de; küçümsenerek, aşağılanarak ya da mukayese edilerek hiçbir çocuk kendine güvenemez ve başarılı olabileceğine hiçbir zaman inanamaz zira, buna inanabilmesi için başta anne babanın inanması gerekir.

 

Bugüne kadar çocuğunuza söylediğiniz olumsuz sözleriniz çocuğunuzun başarısında hakikaten bir katkıda bulundu mu? Aksine, siz de biliyorsunuz ki hiçbir işe yaramadı. Çocuğunuz isteksiz, mutsuz ve keyifsiz bir modda sizden daha çok uzaklaşmaya başladı. 

 

O halde bir de şimdi, çocuğunuzun olumlu özelliklerini vurgulayarak onu motive etmeyi deneyin. Motive cümleleri söyleyerek (Yapabilirsin, kazanabilirsin, başarabilirsin gibi...) kendisi ile ilgili benlik şemalarını, takdirlerinizle güçlendirin. Yüzleşemediği korkularını ve gösterdiği kaçınma davranışlarını olumlu sözlerinizle siz cesaretlendirin, ona başta siz inanarak isterse her şeyi yapabileceğine onu inandırın.

 

Ama herşeyden önce şu 2 şeye dikkat edin; birincisi işe çocuğunuzun yapmakta zorlandıklarıyla değil yapabildikleriyle başlayın ki çocuk önce yapabildiğini farketsin, ikincisi çocuğunuzdan kademeli olarak yapabildiğinin bir tık fazlasını isteyin ki çocuğunuz zamanla kendini geliştirsin.