Merhaba ben Duygu Bostan Gür. Ingilizce öğretmeniyim ve Duygusal kitabının yazarıyım.  Ben çok küçükken annem bendeki okuma arzusunu fark etmiş olacak ki daha 4 yaşımdayken evet evet yanlış okumadınız, henüz ben 4 yaşındayken bana okumayı öğretmiş. Dile karşı doğuştan bir ilgi, birazcık da yetenek ile dünyaya gelmişim sanırım. 5 yaşıma geldiğimdeyse ablam bana İngilizce çalıştırmaya başlamış. Yani şimdiki mesleklerimin temelleri o zamanlardan atılmaya başlanmış. Oyuncaklardan çok kitaplarla ilgilenen ilginç bir kız çocuğuymuşum:) . Şimdilerde de pek değişmedi ya. Makyaj malzemeleri ya da kıyafetler aldığımda kitap aldığım zaman yaşadığım hissi yaşayamıyorum. Elbette ki mutlu oluyorum her kadın gibi. Ama kitaplar benim için her zaman bir tık önde :) Demem o ki küçük yaşlarımdan beri çok okumuşum. İyi bir yazar olabilmek için önce iyi bir okur olmak gerekir değil mi ama? Ortaokulda düzenlenen bir kompozisyon yarışmasında birinci olduktan sonra yazmaya olan yeteneğimin de farkına vardım. Okul hayatım boyunca kompozisyonlar yazdım, yarışmalara katıldım ve güzel sonuçlar aldım. Sonuçlar güzel geldikçe kendime güvenim arttı ve yazmaya devam ettim. Hissettiğim her şeyi yazdım, hissettiğim her an yazdım, hissettiğim her yerde yazdım. Aşık olduğumda , yenildiğimde , kazandığımda, kaybettiğimde, özlediğimde, ağladığımda, ihanete uğradığımda hep yazdım. Duygusal bir Duygu olarak sürdürdüğüm hayatımda en büyük hayallerimden biri yazar olmaktı. Ölümlü dünyaya ölümsüz bir eser bırakmak… Hangi mesleği yaparsam yapayım adımın önünde görmek istediğim sıfat “yazar” dı. Çok şükür başardım. Şimdi arama motorlarına adımı yazdığımda “eserleri” ifadesiyle karşılaşıyorum. Ne büyük mutluluk değil mi? İlk kitabım “Duygusal” a gelecek olursam ; lise yıllarımdan beri otobüste, okulda, evde, yolda, uçakta, kantinde her yerde hissettiğim ve yazdığım sözlerimi derleyip toplayıp kitaplaştırdım. Yani kendisi bir söz kitabı, bir duygu kitabı. İçinde aşk, özlem, hüzün, ihanet nefret, yas ve daha niceleri var. Herkesin kendinden bir şeyler bulabileceğini düşünüyorum. Bir yerlerde birilerinin sizin hissedip dile dökemediklerinizi kalemden kağıda aktarabildiğini öğrendim çünkü. İlk kitabımın bir söz kitabı olmasını hem bunca söz dağınık dağınık durmasın, hem de insanlar önce kalemimi, tarzımı keşfetsin diye tercih ettim. Bundan sonraki hedefim bir roman. Çalışmalara yavaştan başladım. Sağlıkla ve sevgiyle kalın. Umarım keyifle okursunuz.