Çocuğunuz ödevlerini yapmayı unutuyor, çabuk sıkıyor, eşyalarını sıkça kaybediyor veya kurduğu cümlelerde daldan dala atlıyor mu ? Genelde çocuklara özgü olduğunu düşündüğümüz dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu (DEHB)  gençlikte ve hatta yetişkinlikte etkisini göstermeye ve kişilerin hayatlarını zorlaştırmaya devam edebilir. Gençlik dönemindeki dikkat eksikliği ve hiperaktivitenin ortak belirtileri olmasına rağmen, gençlerin yaşadıkları deneyimlerin çeşitliliği nedeniyle bu belirtiler farklılık gösterebilir. Dikkatin dağılması ve konsantrasyon eksikliği, DEHB'li birçok gencin okul performansında sorunlar yaşamasına neden olabilir. Özellikle bu durumu gözardı eden gençler, notlarında düşüş gözlemleyebilirler. DEHB'li gençler, sıklıkla diğer şeylere odaklanmaktan öylesine meşgul olurlar ki ellerindeki görevi unutabilirler. Bu durum akademi, spor aktiviteleri ve sosyal ilişkiler gibi alanlarda kendini gösterebilir. 

 

Ergenlik yılları, tüm gençler için duygusal açıdan karmaşık bir dönemdir, ancak DEHB'ye sahip gençler genellikle duygusal düzenleme konusunda zayıf olabilirler. Bu durum, hem kendileri hem de çevrelerindekiler için zorlayıcı olabilir. Duygusal dürtüsellikleri, özellikle hayal kırıklıklarıyla başa çıkmayı zorlaştırabilir. Bunların yanında DEHB, konuşma becerilerini farklı şekillerde etkileyebilir. Örneğin, birine doğrudan konuşulduğunda dikkatini vermiyor gibi görünebilir veya konuşmaları yarıda kesip başka bir konuya geçebilir. Ayrıca, çok fazla konuşma veya konuşmayı tamamen bırakma gibi durumlar da ortaya çıkabilir. DEHB'li gençler, sessiz aktivitelerde çalışmakta zorlanabilirler ve proje üzerinde kendi başlarına çalışmak veya okumak onlar için zor olabilir. Ayrıca, sosyal ipuçlarını anlamakta zorlanabilirler ve başkalarını rahatsız etme konusunda farkına varmayabilirler. Arkadaşlık kurmak veya sürdürmek de onlar için zor olabilir.

 

Psikolog Duru Erdem,'' Ergenlik dönemindeki dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, nörolojik, psikolojik ve sosyal yönleri olan karmaşık bir durumdur. Tam bu noktada ailenin ve okul ortamında öğretmen ve uzmanların desteği bu durumdan mustarip gençlere rehberlik etme konusunda büyük önem taşır. Aileler, gençlerin dikkat dağınıklığıyla başa çıkma becerilerini geliştirmek için tutum, yönergeler ve sınırların net ve tutarlı olmasını sağlamalı, Günlük rutinler oluşturarak dikkat dağıtıcıları unsurları en aza indirmeli, bireysel başarı sağlayabilecekleri aktiviteleri desteklemeli ve olumlu davranışları teşvik etmelidir. Bunun yanında olumsuz davranışlar için belirli sonuçlar belirlemeli ve disiplini kurma noktasında sakin ve anlayışlı bir tutum sergilemelidir.'' dedi.

 

 

Saygılarımla,